De laatste weekjes

Mijn laatste 1,5 week in het ziekenhuis waren heel anders dan de weken ervoor. Omdat Lizzie en Juliette er niet meer waren ging ik me meer focussen op het medische gedeelte (meer met de dokter meekijken dan met de fysio).
Op maandagen en donderdag keek ik mee bij de OPD, waar de dokters erg veel uitlegden. Na iedere patiënt vertelde hij wat er aan de hand was, en wat voor behandeling ze van plan waren te doen. Ook Holly (een Amerikaanse arts die ook bij ons in huis woont ) kon me veel en in goed Engels alles wat ik niet begreep nog een keer vertellen. Dat was echt heel fijn! De patiënten die je in HRDC ziet hebben hele andere ziektes/aandoeningen/ klachten dan in Nederland. Het grootste probleem is dat mensen hier veel te lang wachten met naar de dokter gaan. Er was bijvoorbeeld een kindje waarvan de heup "uit de kom was", dit is een maand geleden gebeurd maar pas afgelopen week kwamen ze naar het ziekenhuis en werd hij geopereerd.
Op dinsdag en woensdag was ik wel weer bij fysio en heb ik geholpen bij het gipsen van vooral klompvoeten, meegekeken met de fysio's maar ook vooral aandacht proberen te geven aan de kinderen. Vrijdag was een super interessante dag, de hoofd dokter ( Bibek, zoon van de oprichter van het ziekenhuis) stelde de hele tijd vragen aan de artsen in opleiding. Hierdoor werd voor mij ook veel duidelijk over de ziektes die de kinderen hebben. Normaal zijn de wardrounds namelijk in het Nepalees en gaat het heel snel maar nu stonden we stil bij elk bed en was alles in het Engels. Ook de rest van de dag werd er Engels gesproken. Het is heel interessant om te horen over de verschillende ziektes, ik heb die dag zoveel geleerd!
Woensdag avond hebben we bij een Nepalese vriend van de jongens gegeten. Hij is echt heel aardig en spreekt enorm goed Engels. Zijn moeder, die totaal geen Engels sprak, had ons uitgenodigd. Dat was echt een hele leuke ervaring. Het was een klein en vooral laag huis, we aten op de grond en met ons handen( dat is trouwens echt leuk om te doen!! En voelt best lekker haha) , en kregen natuurlijk weer veel te veel opgeschept. Het was erg leuk om eens bij een andere Nepalese familie te eten dan het gastgezin. Je ervaart dan veel meer hoe de lokale mensen eten en wonen.

In het weekend ben ik samen met Belle en Annemieke (een nieuw Nederlands meisje) naar een klooster gewandeld. Het was een hele mooie, rustige wandeling zonder bordjes haha. Bij elke kruising moesten we aan mensen vragen : 'Namo Boeddha?? ' , en dan wezen ze ons de weg. Heel typisch Nepalees, en het was eigenlijk ook wel heel grappig. We kwamen er namelijk wel!
Zondagavond hebben we in Kathmandu hele lekkere pizza gegeten en zijn we naar de bioscoop geweest, een van de jongens, Jaromir, was namelijk jarig. (Het werd dus wel een actie film haha). De bioscoop ziet er gewoon net zo uit als bij ons!

Gister (woensdag) was mijn laatste dag in het ziekenhuis. Ik had geluk want er was een lezing over klompvoeten. Verschillende artsen hielden korte presentaties over het ontstaan/ de verschillende behandelingen, dat was erg interessant!!
'S avonds hebben we met z'n allen een film gekeken, dat was heel gezellig. Vanochtend had mijn hostmoeder een speciaal ontbijt gemaakt omdat het mijn laatste dag was, heel schattig! Ik ben vandaag naar Kathmandu vertrokken waar ik mijn laatste 1,5 doorbreng.

Dit is dan echt mijn laatste blog vanuit Nepal! Morgen vertrekt mijn vliegtuig naar Nederland!!
Het was echt een geweldige reis waarin ik zoveel geleerd, gezien en meegemaakt heb. Het zal wel even wennen worden in Nederland maar oh wat kijk ik uit naar die warme douche, gevarieerd eten en een zacht bed. En natuurlijk naar m'n familie en vrienden!!!
(Naar dat regenachtige/winderige weer kijk ik dan weer wat minder uit haha). Niet meer hoeven af te dingen, normaal verkeer, schone straten en frisse lucht. Al denk ik dat ik Nepal al snel weer ga missen en waren al die dingen uiteindelijk toch helemaal niet zo erg.

Nou trouwe lezers, tot snel in Nederland!!!!